به کوه پست و پشته بلند از خاک یا شن در فارسی تپه گویند. به طور کلی، تصویری که ما از تپه ها داریم این است که نسبت به کوه ها ارتفاع کم تری دارند. آنها بیشتر شکل یک برآمدگی گرد را دارند تا این که یک قله واضح داشته باشند. در زبان دری تبره، تبرک و گر نیز گزارش شده است.

تفاوت بین تپه و کوه

تپه و کوه هر دو اشکال طبیعی کره زمین اند. چند ویژگی کلی برای هر یک از این اشکال جغرافیایی برشمرده می شود:

ویژگی های تپه :

• تپه یک برآمدگی طبیعی در زمین است که یا با گسل یا با فرسایش ایجاد شده است.
• یک برآمدگی یا دست انداز است که به تدریج نسبت به محیط اطرافش در حال صعود است.
• ارتفاع و بلندی آن کم، اغلب کمتر از 984-1968 فوت (300-600 متر) است.
• نوک گرد بدون قله واضح دارد.
• اغلب بدون نام است.
• صعود از آن آسان است.

ویژگی های کوه:

• کوه یک برآمدگی طبیعی بر روی زمین است که توسط گسل ایجاد شده است.
• برامدگی بسیار بزرگی در زمین است که در مقایسه با محیط اطرافش اغلب به طور ناگهانی صعود کرده است.
• بلندی و ارتفاع زیاد اغلب بالاتر از 1968 فوت (600 متر) دارد.
• شیب تند و قله واضح دارد.
• اغلب دارای یک نام است.
• به خاطر سراشیبی و بلندی کوه صعود از آن می تواند کاری چالش برانگیز باشد.

البته، استثنائاتی برای این فرضیات وجود دارد و برخی از کوه ها هم کلمه تپه در نام شان دارند.

تپه ماسه ای یا شنی

تپه ماسه‌ای یا تلماسه به تپه یا رشته‌ارتفاعات شنی که بر اثر وزش باد و جابجا شدن شن پدید آمده باشد گفته می‌شود. این گونه تپه‌ها در کویر و در قسمت بالاتر از سطح جزر و مد ساحل‌ها دیده می‌شوند. از مناطق بزرگ تلماسه‌ای جهان می‌توان از ربع‌الخالی و بیابان گوبی نام برد.

ارتفاع تپه‌های شنی متغیر می‌باشد و به ندرت از 20 متر تجاوز می‌کند ولی گاهی از اوقات ارتفاع آنها زیاد شده و به 100 متر نیز می‌رسد. برای مثال ارتفاع تپه‌های شنی شرق کویر لوت گاهی اوقات به بیش از 100 متر نیز می‌رسد.

تپه‌های ماسه‌ای طولی (سیف)

سیف یکی از اشکال فرسایش تراکمی در بیابان است که به شکل تپه‌های ماسه‌ای طولی است این تپه‌ها در جایی تشکیل می‌شوند که بادهای غالب از دو جهت عمود بر هم بوزند و برجستگی ماسه‌ای کنار برخان را دچار کشیدگی کنند.

آشنایی با تپه ها