استان خوزستان یکی از استانهای جنوب غربی ایران، در کرانه خلیج فارس و مرکز آن شهر اهواز است و مرکز تولید نفت و گاز ایران به‌شمار می‌آید. خوزستان از شمال به استان لرستان، و شرق به استان چهارمحال و بختیاری، از شمال‌غربی به استان ایلام، از شرق و جنوب‌شرقی به استان کهگیلویه و بویراحمد، از جنوب به استان بوشهر و خلیج فارس و از غرب به کشور عراق محدود می‌شود.

تاریخچه استان خوزستان

خوزستان در دوران باستان، به ویژه در دوره هخامنشی به دو ناحیه تقسیم می‌شد: بخش‌های شمال و شمال شرقی که انشان (انزان) نام داشت و سرزمینهای باصفا و کوهستان‌ها و جنگل‌های فراوانی را شامل بود و ناحیه جنوبی که دارای آب و هوای گرم و مرطوب و دشتهای حاصل‌خیز و جلگه‌ای جنوبی که دارای آب و هوای گرم و مرطوب و دشتهای حاصل‌خیز و جلگه‌ای سرسبز و پرآب بوده که به قاره‌ای کوچک و مستعد می‌مانست. بخش‌های جنوبی که «عیلام» نام داشته یادآور تمدنهای دیرینه خوزستان است.

در سال ۵۵۸ پیش از میلاد پادشاهی کوروش بزرگ (کوروش دوم) در انشان (فارس) و خوزستان آغاز شد و پایتخت هخامنشیان به شوش منتقل شد. یکی از شهرهای قدیمی خوزستان که در شمال غربی شوشتر واقع شده است، بندر جندی شاپور (گندی شاپور) است که در زمان شاپور اول و به دستور وی ساخته شد و از شهرت خاصی برخوردار بود.

در نخستین تقسیمات کشوری پس از انقلاب مشروطیت، ایران به چهار ایالت و ۱۲ ولایت تقسیم شد که خوزستان یکی از ولایت ها بود.

نام گذاری استان خوزستان

خوزستان یعنی سرزمین مردمان خوزی یا هوزی. نام استان خوزستان در فارسی میانه و نیز در پارتی به صورت هوجِستان یا هوژِستان آمده است. در گویشهای فارسی باستان و پارسی میانه که در خوزستان و جنوب غربی ایران تکلم می‌شده (و هنوز می‌شود) «او» به «هو» قابل تغییر است سریانی‌ها به آن بت هوزایه می‌گفتند.

مناطق گردشگری استان خوزستان