استان مرکزی یکی از استانهای مرکز ایران و مرکز آن شهر اراک است. این استان از شمال به استان‌های تهران، البرز و قزوین، از غرب به استان همدان، از جنوب به استان‌های لرستان و اصفهان و از شرق به استان‌های قم و اصفهان محدود است.

تاریخچه استان مرکزی

استان مرکزی در منطقه ‏ای واقع شده‌است که در زمانهای قدیم به آن ماد بزرگ، در اوایل دوره اسلامی ایالت جبال و در سده‏ های بعد عراق عجم می‏گفتند. نام جبال برای اولین بار توسط اعراب به کوهستان‌های مغرب ایران نسبت داده شد. در دوره سلجوقیان، خلفای عباسی لفظ عراق عجم را به مناطق غربی ایران نسبت دادند.

ساتراپ دهم در دوران هخامنشیان، که استان مرکزی کنونی بیشترین مساحت و مهمترین بخش آن را تشکیل می‌داده‌است، اهمیت این ناحیه را در زمان قبل از اسلام معلوم می‌نماید.

از اواخر عهد قاجاریه تا سال 1316 استان مركزی جزء یكی از ولایت ها بوده است.

نام گذاری استان مرکزی

نام استان مرکزی برای اولین بار در سال ۱۳۲۶ خورشیدی مطرح گردید. دلایل ضرورت تغییر نام استان:

• واژه مركزي تنها نام استان با ریشه غیر فارسی در بین تمام استان های کشور است.
• واژه مرکزی از نظر ادبی ،نام  به حساب نمي آيد و بر خلاف نام بقیه استان های کشور، صفت محسوب می شود.
• واژه مركزي بر خلاف نام بقيه استان هاي كشور در هنگام استفاده هيچ پيشينه تاريخي، فرهنگي مشخصي را بر اذهان متبادر نمي سازد.
• نام گذاری استان مرکزی زمینه جغرافيايي هم نداشته  و  اين استان بيشتر به غرب كشور نزديك بوده و مركز ايران  بيشتر با اصفهان و يزد مطابقت دارد.
• واژه مركزي تنها به  این دلیل برای این استان به کار رفته که اراک و شهر های اطراف در مقطعی به همراه تهران و قم و قزوین و استان تازه البرز همه با هم استان مرکزی ایران را تشکیل می دادند و بعد از جدایی هر یک از این استان ها واژه مرکزی بر روی استان به مرکزیت اراک بر جای ماند.

مناطق گردشگری استان مرکزی