روستای دَرَک، روستایی ساحلی است که در راه دو بندر مهم جنوب، (بندر چابهار و بندرعباس)، قرار گرفته که به دلیل کمتر شناخته شده بودن، هنوز هم بکر باقی مانده است. آنچه این روستا را به صورت ویژه متمایز می کند تلاقی کویر و دریا، در این روستاست. در این روستا مجموعه ‌ای از درختان چش، کرت (انجیرمعابد)، تپه های رمل سفید، نخل سبز رنگ و دریای نیلگون آبی در کنار هم قرار دارند.

ساحل این روستا پر از نخل های بلند و سربه فلک کشیده ای است که زیبایی آن را چند برابر کرده است. بیشتر این ساحل را تپه های سفیدی تشکیل می دهد که با سبزی درختان و آسمان آبی صاف و بدون ابری که در بالای سر است در تضاد کامل است و درست شبیه به یک تابلوی نقاشی است.

روستای درک کنارک

یکی از عجیب ترین ویژگی های این روستا این است که درست در چند متری دریا، آب شیرین وجود دارد و همین موضوع باعث شده تا درختان گرمسیری در آن جا رشد کنند. این روستا با داشتن یکی از بکرترین و زیباترین سواحل ایران و حتی جهان، علاوه بر داشتن چهار نمونه ساحل صخره ای، ماسه ای، شنی و مرجانی در فاصله نزدیک، از جنگل های حرا و خور باستانی گالک به طول ۶ کیلومتر و وسعت ۵۲ هکتار برخوردار است.

روستای درک کنارک

این روستا هوای بهاری دارد و وزش بادهای موسمی از اقیانوس، سبب شده تا نسبت به مناطق دیگر، هوای خنک تری داشته باشد. اهالی درک بیشتر ماهیگیرند. مردم این روستا با گویش بلوچی صحبت می کنند و مردان آن اکثرا لباس های سفید و شلوارهای لیفه دار و برگردان دارند و بانوان نیز با لباس های سوزن دوزی شده و پر از نقش و نگار، از تمدنی بزرگ و بکر در این منطقه حکایت می کنند. 

در ساحل این روستا می توان موج سواری، قایق سواری، شنا، ورزش های آبی ساحلی را انجام داد.

وجه تسمیه دَرَک

دَرَک در زبان فارسی، به معنای عمق و گودی است و از آن جا که این روستا هم در یک دره واقع شده، این نام روی آن گذاشته شده است. درک یا درگ گویا، در زبان محلی به معنی سکونت در کنار دره است.

روستای دَرَک کجاست

روستای دَرَک، از توابع بخش زرآباد شهرستان کنارک، در ۱۷۰ کیلومتری شهر چابهار، در جنوب استان سیستان و بلوچستان قرار دارد. بعد از شهر کنارک، در غرب چابهار، جاده تک باند قدیمی تا روستای زرآباد وجود دارد. جاده‌ای که باران‌های موسمی بخشی‌هایی از آن را زیر دریاچه‌های موقت فرو برده و برای ادامه دادن جاده، گاهی باید کیلومترها در خاکی‌های اطراف رانندگی کرد. پستی و بلندی‌های جاده به حدی است که گاهی رانندگان محلی چابهار هم از شدت چاله‌ها تعجب می‌کنند و بی‌احتیاطی در رانندگی می‌تواند مانع رسیدن به درک باشد.